Mijn ADHD brein en Ik.

Het vraagteken

ADHD is heel moeilijk te beschrijven, zeker als je het zelf hebt. Want uiteindelijk worstelt iedereen wel eens met de symptomen... Het kwijtspelen van je sleutels, vergeten om iets af te werken, en nog te zwijgen over het " uitzoomen " tijdens een conversatie.. Maar de moment dat je het enige paar schoenen kwijtspeelt dat je hebt, telaat komt op je werk daardoor en achteraf erachter komt dat ze echt in het midden van de keuken staan, of het vuur laat branden als je vertrekt, of je letterlijk vergeet waar je je wagen parkeert, dan mag je toch wel even wat vragen beginnen stellen. Het lijkt net of je gewoon enorm achterloopt... Maar in werkelijkheid staan je hersenen gewoon even omgekeerd in je hoofd. 

Ik begon te merken dat ik enorme moeite had met mij te concentreren, sterker nog, tijdens dat ik deze 5 zinnen heb geschreven, ben ik aan het koken, is mijn wasmachine half uitgeladen, staat de vaatwasser half aan, heb ik een tas koffie gezet die ongetwijfeld al koud is door dat ik ze ben vergeten & ik moet nog langs de post. Juppppp. Mijn hoofd is zo'n beetje een ruimte waarin 10 tabs openstaan, maar als je in mijn ogen kijkt is het net of er brandt wel licht maar er is niemand thuis. 

Gewoon de onderbouwing van deze blog verklaard al veel, er zit eigenlijk totaal geen structuur in. But hey, dat is nu eenmaal wie ik ben, en ik ben trots op mezelf. 

De diagnose

Jawel, het is echt regelrechte chaos soms... En er begon toch een klein lampje te branden toen iemand uit héél dichte omgeving van de familie de diagnose ADD kreeg... Shit, zou het? Meer puzzeltjes begonnen samen te vallen. De impulsieve episodes van het plots verschuiven van al het meubilair, de nood om constant nieuwe dingen te leren om zo geprikkeld te blijven, maar dan overprikkeld geraken door het teveel aan informatie, de chaos in mijn hoofd, de 20 dingen die ik startte en niet afmaakte, de overprikkelbaarheid die voor énorme uitbarstingen zorgde. Na een paar maanden zelf observatie nam ik toch de stap om een specialist te contacteren, zou ik ADD hebben? Blijkbaar is dit enorm genetisch bepaald, dus ik moest het weten. Verklaarde dit waarom ik zo snel afgeleid ben? Of waarom ik zovaak drukke sociale evenementen vermijd? Waarom ik echt ALLES vergeet?

Na een hoop vragenlijsten, verschillende sessies, testen en een torenhoge rekening kwam de diagnose: ADHD van gecombineerd type. Huh? ADHD? Maar ik ben toch niet mega hyperactief? In mijn hoofd was ADHD eerder een kind dat niet kon stilzitten na teveel suiker, méga weinig kennis had ik er eigenlijk van. Nee... Hyperactiviteit hoeft niet op de voorgrond te staan en het kan ook veranderen van hyperactiviteit/ impulsiviteit naar hyperfocus. Maar het feit dat ik constant met mijn voeten zit te wiebelen, constante onrust ervaar, mijn nagels zodanig kapot pruts tot bloedens toe en geen 5 minuten ontspannen in de zetel kan zitten... DAT is waar de H voor staat. Het ziet er dus niet uit dat ik door de kamer bounce, maar mijn brein is dat wel aan het doen. Ik ben echt net een hamster die in een hamsterwieltje loopt, en wat ik ook wil doen, er maar niet afgeraak. 

Ondanks dat ik het ergens wel verwacht had, kwam deze diagnose toch wel een beetje als een klap. Ik ben 30... Om dan nog te horen te krijgen dat er iets in je brein anders is dan bij " normale " mensen, da's toch even slikken. Maar een voordeel van ADHD: We zijn creatief, ons brein zit anders in mekaar, maar dat heeft zeker ook voordelen. Dus zoals ik bij vele zaken doe, probeer ik hier weer de voordelen uit te halen. En ook héél veel puzzelstukjes die hier samenvallen. Niets kunnen onthouden ( wat soms écht een hel is als je een klantenbestand van 300+ mensen hebt en het super belangrijk vindt om de mensen bij voornaam aan te spreken. ) Slecht kunnen organiseren, vergeten antwoorden op berichtjes, ..... Best wel een AHAAAAA momentje. 

De symptomen

Vrouwen kunnen goed multitasken zeggen ze altijd, yeah right friend, hier niet hoor. Als ik bezig ben met iets, en je wil een uitleg doen tegen mij zal ik ongetwijfeld " ja " knikken, maar ik heb geen idee waarover je het hebt en dan gewoon vlakaf zeggen, "sorry ik luisterde niet, nog eens?". Bedoel ik het slecht? Nee hoor, helemaal niet. Het is voor mij 10 keer irritanter dan voor jou, maar mijn brein KAN soms gewoon geen 2 dingen tegelijk. 

Nu, ik moet toegeven dat ik ADHD compleet heb misbegrepen, in mijn hoofd kwam dit enkel voor bij kinderen die te druk waren en geen grenzen kenden. Ik heb mij hier ENORM aan mispakt. Wat me ook opvalt is hoe weinig informatie er ook is voor volwassenen met ADHD, net of het komt enkel voor bij kinderen. Maar dat is het niet, want ADHD ontgroei je niet, je leert er gewoon mee leven, maarja, als je pas op je 30 te horen krijgt dat je hebt, wat dan??

Bij ADHD werkt je brein helemaal anders dan bij een ander soort brein, ook wel een " normaal " brein genoemd. ;-) Ik zou mijn brein voor geen geld van de wereld willen ruilen, want de beperkingen die ik heb, zijn ook héél waardevol! Ik heb alleen wel hulp nodig bij het onder controle houden van de lastigere symptomen, want deze beginnen toch wel serieus mijn dagelijks leven te verstoren en vooral het beetje energie wat ik nog heb, enorm uit mij te zuigen. Het is toch echt wel een enorm gevecht tegen mezelf soms wat ook enorm eenzaam kan zijn. ADHD is onzichtbaar, dus dat maakt het ook voor de buitenwereld enorm moeilijk te begrijpen wat in zo'n ADHD brein omgaat. 

Zo is het ook dat bij een ADHD brein er niet echt een probleem is met de aandacht te houden, maar ons brein maakt soms de verkeerde keuze WAAROP we ons juist focussen. Zo kan ons brein van het 1e naar het andere springen, OF bij een "hyperfocus" zodanig gefocust zijn op 1 ding dat het moeilijk is voor ons om er afstand van te nemen en de rest in onze omgeving dus letterlijk verdwijnt.. 

Een soort van knop die bij een normaal brein 10 opties heeft qua focus heeft bij een ADHD brein 2 standen: random & alles, en zo is dit van toepassing bij alles in ons leven. 

Still following? Ik niet in ieder geval. 

In het ADHD brein zit eigenlijk een soort glitch die ervoor zorgt dat we niet in staat zijn om bepaalde afleidingen te negeren, waarin we dus soms tijdens het koken plots iets helemaal random aan het doen zijn, het eten vergeten, en de rest is geschiedenis. :-) Ons brein is een beetje kapot eigenlijk, ik zei vroeger wel eens om te lachen. " Heb je me laten vallen bij de geboorte? " So it seems.... Hoewel onze intenties altijd goed zijn, is de uitkomst niet altijd wat we willen. Geloof me als ik zeg; Het is even frustrerend voor ons, als voor iemand anders.

Hetzelfde voor ons geheugen: stel je leest een recept, en onthoud zo hoe je je gerecht moet klaarmaken. Bij ADHD zit er weer een glitchke in de hoeveelheid van werkgeheugen die we hebben, stel dat er bij iemand normaal 25 MB geheugen is, is er bij ons misschien 2 MB werkgeheugen. Ik kan je zeggen, dit is hét meest frustrerende van ADHD... Als je vergeet wat je aan het doen bent, terwijl je het aan het doen bent, dan wil je echt je ogen uitkrabben. Het is net of ik heb 1 blad waarop ik alles moet noteren, maar zo groot schrijf dat ik het blad meteen moet wegdoen om verder te doen. Maar dat vorige blad is dus weg en wordt dus niet onthouden. Ben je nog mee? 

Door de ADHD zijn we meer in staat om " outside the box " te denken, en blijkbaar zijn ADHD'ers ook vaker mensen die hun eigen zaak opstarten..... Welkom! :-)

Het is een beetje zoals de slimste, domste, meest gemotiveerde en meest luie persoon in de kamer te zijn. Zeer verwarrend. 

Wat nu?

Ik heb mijn diagnose nog niet zolang geleden gekregen, dus het is uiteraard nog even aftasten wat er in de toekomst gaat komen... Ga ik medicatie nemen? Ga ik begeleiding krijgen? Ik sta zeker en vast open voor medicatie, maar liever geen medicatie die ik dagelijks moet nemen. Wel als ik me moet focussen, let's say, tijdens de boekhouding, of tijdens opleidingen. Ik ben enorm blij dat social media er is en ik dus kan zoeken naar volwassenen die het ook hebben en hier tips over delen.

Wie weet ga ik in de toekomst hier zelf ook meer over praten en kan ik andere mensen helpen die zich eenzaam voelen. Want bij mij is de eenzaamheid wel een probleem. Ik heb niet alleen ADHD, maar ook borderline, waardoor het onder controle houden van emoties soms onmogelijk is, wat voor iemand anders gewoon een opmerking is, kan voor mij zoveel pijn doen dat ik er 's nachts van wakker lig en zelfs dagenlang over lig te piekeren. 

Ik kreeg vroeger op het school, bij de jeugdbewegingen, vrienden, eender waar vaak de opmerking dat ik " raar " was. En zo begon ik mij dus ook te voelen... Raar... Wat voor mij dus een enorm prikkelend woord is. Want ik ben niet raar, ik ben gewoon anders... Maar jarenlang heb ik wel geloofd dat ik raar was, en daarom nergens bij hoorde, of mij daarom anders gedroeg, dit reguleerde in de persoonlijkheidsstoornis... Puur door het ontbreken van begeleiding door de ADHD.

Ik schrijf dit met tranen in mijn ogen, want ondanks dat ik mij weinig herinner van mijn jeugd , herinner ik mij wel de pijn. De pijn die werd veroorzaakt door opmerkingen die nu eenmaal bij mij harder aankomen dan bij iemand anders, de pijn door het nergens bijhoren, de pijn door familiale omstandigheden... veel pijn. De enige houvast die ik heb: Ik ben niet alleen. ADHD komt evenveel voor bij vrouwen dan bij mannen, bij vrouwen gaat het gewoon vaker onopgemerkt. Een vrouw met ADHD zal de ADHD dan ook uiten op een vrouwelijkere manier, iets meer ingetoomd dan een man. 

De diagnose verklaard voor mij veel, ook in een positieve zin. Nu hoef ik niet meer zo streng te zijn voor mezelf, want ik heb een barstje in mijn hersenen waar ik zelf niets aan kan doen. 

Ik kijk uit naar de toekomst, hoe ik hier mee ga omgaan, want ook ik verras mezelf dagelijks. 

Deel vooral jullie ervaringen met ADHD, deel vooral tips voor ADHD en weet ook vooral, je bent niet alleen!